tłumacze przysięgli

Język norweski jest bardzo ciekawie skonstruowanym językiem, ponieważ składa się z dwóch oficjalnych form językowych Bokmål oraz Nynorsk, a także z niezliczonej liczby dialektów. W języku norweskim aktualnie mówi 5 mln ludzi, głownie na terenie Norwegii, ale również w Danii, Szwecji oraz USA. Język ten pochodzi z grupy języków germańskich, a dokładniej mówiąc jest jednym z języków skandynawskich. Pierwsze znaki tego języka możemy zaobserwować już w XII wieku, lecz w kolejnych latach język norweski zaczął się zmieniać ze względu na sytuację polityczną, w której znajdowała się w tym czasie Norwegia. Zdecydowany wpływ na to zjawisko miał język duński oraz szwedzki. Najpierw unia z Danią, a następnie ze Szwecją, w dość znaczący sposób wpłynęły na rozwój języka norweskiego. W pierwszej połowie XIX wieku język ten zaczął się kształtować poprzez wyróżnienie formy językowej Bokmål, a następnie Nynorsk.

Bokmål

Bokmål jest to wariant językowy ‘książkowy’, głównie pisany, którym aktualnie posługuje się znaczna większość społeczeństwa norweskiego. Ta forma językowa powstała z połączenia języka duńskiego z norweskim, która w większości składała się jednak z języka duńskiego. Język ten w znaczący sposób wpłynął na język norweski w czasie unii duńsko- norweskiej, która trwała ponad 270 lat. W tym czasie wpływ języka duńskiego był ogromny, lecz czystym językiem duńskim mówili jedynie zamożni mieszkańcy Norwegii, tzw. Elita, chłopstwo posługiwało się językiem staronorweskim. Bokmål został jednak później dostosowany do dialektu stosowanego we wschodniej części Norwegii, przez co jego popularność wśród niższych klas społecznych wzrosła.

Nynorsk

Natomiast Nynorsk powstał z potrzeby stworzenia odrębnego języka, który miał nie być zależny od żadnego innego (duńskiego, niemieckiego). Norweski lingwista Ivar Aasen, określany twórcą tej formy językowej, skoncentrował się na dialektach używanych głównie przez klasy niższe, głównie chłopstwo, z którego wywodziło się aż 85% społeczeństwa norweskiego. Wybrał właśnie tę grupę, ponieważ najlepiej odzwierciedlała język staronordyjski. Z tego względu język, który stworzył Aasen, początkowo nazywany był ‘landsmål’, czyli językiem wiejskim.

Stosowanie obu form językowych

Obie te formy języka norweskiego są używane na terenie Norwegii, lecz istnieją pewne obszary kraju, w których częściej używa się którejś odmiany. Bokmål używany jest głównie na północy i południowym wschodzie kraju, natomiast Nynorsk na zachodnim wybrzeżu. Mimo jednoczesnemu funkcjonowaniu obu form językowych, mieszkańcy Norwegii nie mają problemów ze zrozumieniem siebie nawzajem. W szkołach dzieci uczone są w obu tych formach, ze względu na wielość dialektów, którymi posługują się na co dzień poszczególni Norwegowie. Nie poprawia się ich również pod względem poprawności językowej, ponieważ w dialekcie, w którym mówią, może ta forma być poprawna.

Również w życiu publicznym istnieją pewne wytyczne, odnoszące się do procentowego stosowania obu form językowych w języku norweskim. Między innymi co najmniej 25 % wszystkich oficjalnych dokumentów, programów telewizyjnych i napisów pod filmami musi być w języku Nynorsk. Również każdy urzędnik ma obowiązek znać i mówić w obu formach, aby każdy Norweg, który będzie potrzebował pomocy pracownika urzędowego, mógł bez problemu się z nim porozumieć.

Dialekty

W języku Norweskim wyróżniamy, jak już było wyżej wspomniane, wiele dialektów, które mimo tego, że różnią się między sobą pewnymi częściami stałymi, to są zrozumiałe dla osób posługujących się innymi dialektami. Wśród nich wyróżniamy cztery główne dialekty: północnonorweski, wschodnionorweski, trønderski oraz zachodnionorweski.

Korzyści ze znajomości języka norweskiego

Znajomość języka norweskiego jest w Polsce rzadkością, która jest wysoko ceniona u pracodawców. Kolejną korzyścią z zaawansowanej znajomości języka norweskiego jest możliwość rozpoczęcia pracy jako tłumacz przysięgły języka norweskiego. Takich osób jest w Polsce bardzo mało, gdyż lista tłumaczy przysięgłych kończy się na 28 nazwisku. Dlatego warto zapoznać się z wytycznymi dot. zawodu tłumacza przysięgłego, które opisane są w artykule dostępnym na naszym blogu Jak zostać tłumaczem przysięgłym języka norweskiego